-
199 treden. Hierboven ziet alles er een beetje anders uit. Omgeven door een verre muur van prefabgebouwen ligt het commerciële en industriële gebied rond de Herzbergstrasse als een eiland in de stad. De televisietoren ligt in het westen achter de platen rond de Landsberger Allee. In het oosten duiken windturbines op tussen de platen van Marzahn.
Dit zijn de twee torens van de voormalige VEB Elektrokohle Lichtenberg. Na de val van de Berlijnse Muur werd de voormalige productiefaciliteit gesloopt en bleven alleen de twee betonnen torens over omdat de sloopkosten te hoog waren. De twee torens zijn dus niet alleen bouwruïnes, maar ook de overblijfselen van een voorbij idee over de toekomst. Van ideologie en kracht, van technologie en economie.
Hoe kunnen wij, als architecten, niet alleen het ding ontwerpen, maar ook de komst van dit idee in de cultuur?". Als je deze gedachte volgt, verandert de betekenis van speculatie in de architectuur en verschuift het van een puur economisch naar een ontwerpconcept.
Deze locatie is niet alleen visueel verbluffend, maar biedt ook ongeëvenaard gemak. Bemanningen en apparatuur kunnen gemakkelijk door de omgeving navigeren, wat zorgt voor een naadloos productieproces. Laat de historische torens van de voormalige VEB Elektrokohle Lichtenberg je meevoeren naar een ander tijdperk, terwijl je de sfeer opsnuift, met een karakteristieke achtergrond die een verhaal uit het verleden vertelt.
Gebaseerd op het kleine Italiaanse stadje in Toscane, dat bekend staat om zijn (geslachts)torens en met het doel om een hergebruik van de torens zowel denkbaar als mogelijk te maken, moest hun betekenis worden versterkt om een verbeelding te openen die verder ging dan de Berlijnse ruïne chic. Zo ontstond het verhaal "San Gimignano Lichtenberg".
De twee torens staan symbool voor de verandering van schijnbaar alternatieve waarden en structuren: van politieke systemen, van economische modellen, van ecologisch bewustzijn.
